Przysucha to miasto położone w powiecie przysuskim, w zachodniej części województwa mazowieckiego. Liczba mieszkańców 6762 (2004). Przez miasto przebiega droga krajowa nr 12 Radom-Piotrków Trybunalski, a poza tym drogi do Klwowa, Szydłowca i Końskich.
Jako wioska zaistniała na mapie Polski we wczesnym średniowieczu. W 1415 roku nosiła nazwę Przesucha. Obecna nazwa Przysucha używana jest od roku 1490, a w historycznych zapiskach widnieje przy okazji transakcji Pawła Męciny z Przysuchy. W dniu 11 grudnia 1710 roku, na mocy przywileju wydanego przez króla Augusta II Mocnego, otrzymała prawa miejskie, które utraciła w 1869 r. Ponowne przyznanie praw miejskich nastąpiło w 1958 r. Od 1795 r. Przysucha znajdowała się w zaborze austriackim a następnie w latach 1809-15 w Księstwie Warszawskim. Pod koniec XIX w. nastąpił upadek przemysłu z powodu braku połączeń kolejowych. 
Miasto ma niecodzienny układ architektoniczny, który zawdzięcza zamieszkującym je przed laty trzem społecznościom: niemieckiej, żydowskiej i polskiej. Pozostawiły one po sobie trzy odrębne rynki, które do dziś możemy podziwiać. Pozostałością po społeczności żydowskiej jest synagoga z końca XVIII w. i cmentarz żydowski. Na rynku Polskim znajduje się barokowo-klasycystyczny kościół katolicki. Budowa kościoła została zrealizowana w 1786 roku, dzięki fundatorce Urszuli z Morstinów Dembińskiej. W parku, niedaleko naszego Gimnazjum, znajduje się dwór rodziny Dembińskich, z pierwszej połowy XIX w. Obecnie mieści się tam muzeum im. Oskara Kolberga (1814-1890), który urodził się w naszym mieście. Dom rodzinny tego znakomitego etnografa i miłośnika pieśni ludowej, znajduje się w centrum miasta. Kolejnym zabytkowym budynkiem jest lamus z XVII w. W latach 1939-40 okolice Przysuchy były terenem intensywnych działań Hubalczyków. 26 IX 1944 w podprzysuskich lasach miała miejsce bitwa pomiędzy 25 i 24 pułkiem AK a niemiecką ekspedycją przeciwpartyzancką. Partyzanci przełamali pierścień i wyszli z okrążenia.
W Przysusze została założona w 1918 pierwsza w Polsce Spółdzielcza Szkoła Zawodowa, założył ją Ludwik Skowyra. Młodzież po ukończeniu Gimnazjum może się kształcić, w wieloprofilowym Liceum Ogólnokształcącym, Technikum Mechanicznym lub Liceum Zawodowym.